Rob: "Wat bleek? Het was de stem achter de deur, Peter Klapwijk. In de woning was niets geks te zien, toch wilde ik weten waarom hij nooit open deed. Vervolgens vertelde Peter zijn verhaal en dat was niet mis."
Als complexbeheerder Rob Kok in de zomer van 2022 bij een woning in de Poelsflat in Delfshaven ziet dat het balkon rommelig is, gaat hij langs. "Ik klopte op de deur en een zware stem gaf antwoord, maar er werd niet opengedaan. Mijn gevoel zei dat er iets aan de hand was. Daarom ging ik in de maanden daarna af en toe langs, maar er werd nooit opengedaan." Tot in december, dan staat er een keurige heer in zijn kantoor, of Rob even mee kon lopen voor een kleine reparatie. Rob: "Wat bleek? Het was de stem achter de deur, Peter Klapwijk. In de woning was niets geks te zien, toch wilde ik weten waarom hij nooit open deed. Vervolgens vertelde Peter zijn verhaal en dat was niet mis."
Alles kwijt
"Ik had een goede baan in de IT en een mooie woning, maar rond 2012 verloor ik door omstandigheden mijn werk en woning. Ik raakte in de schulden", vertelt Peter. "Ooit werkte ik bij de Sociale Dienst en ken de verhalen, maar toegeven dat ik zelf hulp nodig had, kon ik niet." Pas als hij bij het Leger des Heils slaapt, komt er een omslag. "Sindsdien probeer ik er weer bovenop te komen, dat gaat met vallen en opstaan. Ik had een hoop te verwerken, zonderde me af en kreeg in 2022 ook nog een hartinfarct."
Helpende hand
Inmiddels gaat het gelukkig beter. Na zijn kennismaking met Rob wordt Peter steeds actiever. "Ik help mijn buren met allerlei computer- en telefoonproblemen en doe vrijwilligerswerk in de wijk. Het is fijn iets voor anderen te betekenen", aldus Peter. "Ik ben er nog niet, maar ben vastberaden dit vol te houden. Als het kan help ik ook bewoners van andere wooncomplexen van Woonbron in de buurt." Rob moet hem af en toe afremmen. "Peter is nog steeds aan het herstellen van zijn hartinfarct. Hij gaat ineens wel heel snel!", lacht Rob.
Oog voor elkaar
"Het verhaal van Peter laat zien dat iedereen in de problemen kan komen", zegt Rob. "Daarom vind ik het belangrijk om af en toe bij onze bewoners over de vloer te komen. Niet om me met ze te bemoeien, maar ik zie snel genoeg of er iets is en dan kan ik hulp bieden."
